فرهنگ های قومی امان صدها برابر شادتر و زنده تر از فرهنگ ملی مان هستند. از گذشته ها نیز چنین بوده است. اما متاسفانه به مرور فرهنگ های متنوع و متعدد بومی امان لقب محلی و شهرستانی و مانند آن ها به خود گرفته اند مانند موسیقی شهرستانی، ادبیات محلی، لباس های دهاتی، غذاهای محلی و انواع و اقسام ادبیات کوچک ترساز دیگر در مقابل فرهنگ به اصطلاح بزرگ ملی و واحدمان. در حالی که زبان ها و لهجه ها، لباس ها، موسیقی، ادبیات و شعر، سنت ها و رسم ها، آشپزی و غذاها و صدها مورد دیگر اقوام مان، از هر آنچه که آن را ملی می خواندیم و می خوانیم، زیباتر، متنوع تر، دلنشین تر، شادتر، انرژی بخش تر و روحیه برانگیزتر است. بیاییم فرهنگ اقوام مان را احیا کنیم. زیبایی در تکثر است نه در مثل هم شدن و هم رنگ هم شدن و ... . آن کشورهایی که بیشتر از وحدت سخن می گویند، مانند ایران مان این همه تنوع و زیبایی ندارند، اگر چنین بود حتماً آن ها را برجسته می ساختند.

   در هر حال، فرهنگ اقوام مان و یا همان به اصطلاح خرده فرهنگ ها، بسیار زیباتر و شادتر از فرهنگ ماتم زده ی کلان و ملی امان هستند. حیف که قدرش نمی دانیم.

پیشنهاد:

۱. فرهنگ ملی مان را از مجموعه ی فرهنگ های قومی امان بسازیم نه چیزی غیر از آن ها.

۲. فرهنگ های قومی امان را احیا ساخته، تقویت و انتشار دهیم.