1. وقتی با کسی دچار کشمکش می شوید و یا میانتان کدورتی به وجود می آید، کاری نکن و یا چیزی نگو که تمام راه های آشتی را ببندی؛ کسی چه می داند شاید روزی به او نیازمند شوی و یا با گذر زمان، بدین نتیجه برسی که اشتباه از تو بوده است و یا شاید بخواهی به هر دلیلی با او دوباره آشتی نمایی. بنابراین همیشه راهی برای آشتی باقی بگذار.

2. انسان عاقل همیشه راهی برای فرار باقی می گذارد. برای مثال برخی ساختمان های چند طبقه را دیده اید؟ هم درب ورودی دارد و هم آسانسور، اما در عین حال یک درب اضطراری و پلکان در پشت هر طبقه ای برای گریز وجود دارد.

3. زمانی که در جنگ با دشمن رویاروی می شوید، راهی برای عقب نشینی و فرار پیش بینی نمایید، شاید مجبور به عقب نشینی شوید.

4. خود را تنها به یک فن، هنر یا علم محدود نکن، شاید روزی مجبور شوی کار دیگری انجام دهی، پس در عین حال هم زمان دو یا چند حرفه را یاد بگیر.

5. پول هایت را پس انداز کن [ اگرچه پس انداز پول در این دوره تنها یک رویاست.] شاید روزی تنگدست شوی و بدان نیاز پیدا کنی.

6. زمانی که از قدرت و ثروت برخورداری، به کسی ستم مکن و به دیگران فخر نفروش، شاید روزی آنقدر ضعیف شوی که به همان دیگرانی که روزگاری کوچک تر از خود و یا هیچ اش می پنداشتی، نیازمند شوی.

7. زمانی که در سن جوانی و یا میان سالی به سر می بری، فکر نکن همیشه در همان حالت باقی خواهی ماند، به پیران به ویژه پدر و مادرت نیکی کن تا فرزندت از تو یاد گیرد، چون تو نیز روزی پیر و محتاج خواهی شد.

8. همیشه بدین فکر کن که تو نیز روزی خواهی مرد، پس کاری نکن که اگر آخرتی بود مورد مجازات قرار گیری.

و ... .

   در نهایت این که بسیاری از وقایع زندگانی قابل پیش بینی نیستند، انسان عاقل همیشه راهی اضطراری و جایگزین برای خود به وجود می آورد. تمام راه ها را به روی خود مبند. دوراندیشی یکی از عناصر مهم عقلانیت است.