انرژی های درونی مان را تخلیه نموده و به آرامش برسیم.
درون انسان همچون کوه آتشفشانی است که هر از گاهی فوران می کند. در این صورت یا خود را نابود می سازد و یا دیگری را. این آتشفشان به مرور زمان شکل می گیرد و طبیعت، خانواده، جامعه، حکومت و نظام جهانی در این مساله دخیلند. چه باید کرد که این گدازه های ویران گر شکل نگیرند و یا در صورت شکل گرفتن آرام گیرند و فوران نکنند. این مساله نیاز به انسان سالم، جامعه ی سالم، حکومت سالم و نظام جهانی سالم دارد. در غیر این صورت همان گونه که تا به حال نیز بوده، ویران گر خواهد بود.
- ایمان به خدا؛ ایمان به خدا را با وصف و ایجاد زیبایی هایش گسترش دهیم و مذهب را وسیله ای برای آرامش و آسایش انسان ها قرار دهیم به گونه ای که زمینه های خوشبختی هم دنیا و هم آخرت انسان ها را فراهم آورد.
- شادی را جایگزین غم سازیم.
- به زیبایی ها بنگریم و خود و اطرافمان را زیبا سازیم. از زیبایی ها بایستی لذت برد و زشتی ها را از خود دور سازیم.
- به طبیعت بازگردیم و نیز هر چه بیشتر طبیعی تر عمل کنیم.
- تنهایی بزرگ ترین درد انسان مدرن است. در جمع باشیم و جمع گرایی را گسترش دهیم.
- رفاه و آسایش اقتصادی را برای خود و اطرافیان فراهم آوریم.
- کار کنیم. کار کردن به انسان انگیزه و روحیه ی مثبت می دهد.
- به فکر پیشرفت و تکامل خود و دیگر انسان ها باشیم.
- ورزش کنیم، به ویژه ورزش های جمعی
- به کسب هنر بپردازیم و از هنرهای شاد و زیبا در جامعه حمایت کنیم.
- زندگی را سخت و جدی نگیریم. بخندیم و دیگران را بخندانیم. انسان غیر خندان به خود آسیب می رساند و بر دیگران تاثیر منفی می گذارد.
- ایجاد امید و انگیزه و حرکت در خود و دیگران
- رعایت حقوق دیگران تا بدین وسیله دیگران نیز به ما احترام گذارند. از این طریق وجدان خود را نیز آرام می سازیم.
- در انتخاب حاکمان و مدیران عاقلانه عمل کنیم نه احساسی. عرصه ی تصمیم گیری جای احساساتی عمل کردن نیست، بلکه عقلانیت محض می طلبد.
- فرهیختگان و نخبگان و افتخارآفرینان را ارج نهیم و مانع از افسردگی و خمودی آن ها شویم. چشمان جامعه همواره بدانهاست.
- غرایز و خواسته های منطقی بشر را طبیعی بپنداریم و به آن ها نگاه عاقلانه و علمی داشته باشیم.
- از تحقیر دیگران بپرهیزیم. انسانِ بدون ایراد وجود ندارد. همه ی ما سراسر عیبیم.
- در نهایت این که از انباشت غرایز و خواسته های بشر بهراسیم و امکان برآورده ساختن عقلانی آن ها را به تدریج فراهم آوریم.
و ........................