آیین جین (Jaina) به معنای پیروز است که پنج قرن قبل از میلاد و در اعتراض به سخت گیری ها و فساد برهمنان[روحانیون هندو] پایه گذاری شد. آیین جین، علاوه بر پذیرش اعتقادات مذهبی هندویی، مسائل تازه ای را مطرح می کند و بر قواعد اخلاقی شدیدی اصرار می ورزد. به اعتقاد جین ها بنیانگذار این آیین مهاویرا یعنی بزرگ قهرمان، نامیده می شود که بیست و سه پیشوا طی هزاران سال قبل از وی برخاسته اند و او بیست و چهارمین پیشواست. مهاویرا در قرن ششم قبل از میلاد در یک خانواده اشرافی هندوستان متولد شد و در سن سی سالگی و پس از ریاضت های طولانی بعد از آن که به حقیقت دست یافت و پس از گستردن آیین خود به سال 526 ق .م. دنیا را ترک کرد و به نیروانا پیوست.

   در این آیین هرگونه دلبستگی به دنیا گناه محسوب شده و مانع از تکامل روح می گردد. از جمله آن ها پوشیدن لباس را حرام می دانند و معتقدند مهاویرا در حال ریاضت و ترک تعلقات نفسانی، همه ی لباس های خود را بیرون آورد و تا آخر عمر برهنه به سر برد. در حدود سال 79 ق .م . میان پیروان این مذهب در مورد حدود برهنگی اختلاف و دو دستگی پدید آمد: "فرقه آسمان جامگان" (amhbra - Dig) هیچ لباسی را نپذیرفتند، در حالی که فرقه "سفید جامگان" (Svetambara) معتقدند استفاده از اندکی پارچه برای پوشش جایز است. گاندی رهبر انقلاب هندوستان تحت تاثیر این آیین تنها از مقداری پارچه ی سفید استفاده می کرد.

   به عقیده ی جین ها رستگاری بر دو اصل استوار است: یکی "ریاضت کشی" و دیگری "اهمیسا یا پرهیز از کشتن و آزار هر گونه جانداران". با آنکه خوردن میوه ی درختان مجاز است، اما قطع درختان را منع می کنند. آن ها کندن گیاه از ریشه را نیز ممنوع می دانند. آنان آب را قبل از نوشیدن صاف می کنند که مبادا کرمی وارد دهان شود و جان بدهد. همچنین جاروبی از پر طاووس در دست می گیرند و حشرات ریز را از مسیر خود دور می کنند و کشتن آن ها را گناه می دانند.

   هم اکنون حدود دو میلیون پیرو آیین جین در هندوستان وجود دارند که به مرور زمان لباس کامل پوشیده و به جای گدایی سرگرم تجارت هستند و وضع اقتصادی خوبی دارند. آنان آیین خود را نوسازی کرده اند و تنها قدیسان و اندکی از ایشان در زندگی به آن روش های آیینی کاملاً عمل می کنند. آنان نیز فرهنگ دینی مکتوبی دارند و تعداد 39 کتاب دینی به آنان نسبت داده می شود.